Ana Karenina

Ana Karenina
obra lliteraria
Datos
Autor León Tolstói
Fecha 1877
Xéneru novela realista (es) Traducir
Títulu orixinal Áнна Карéнина
Anna Karénina
Llingua de la obra rusu
País orixinal Bandera de Rusia Imperiu Rusu
Formatu orixinal folletín
Personaxes
Llugar de la narración Imperiu Rusu
Obres derivaes Q14565276 Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Anna Karenina (en) Traducir, Anna Karenina, Anna Karenina, Anna Karenina, Anna Karenina, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Amor prohibido (es) Traducir, Android Karenina (en) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Anna Karenina, Anna Karenina, Anna Karenina (es) Traducir, Ana Karenina (es) Traducir, Anna Karenina, Anna Karenina, Anna Karenina, Anna Karenina (en) Traducir y Volver a caer (es) Traducir
Guerra y paz Ana Karenina Resurrección (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Ana Karénina (rusu: Áнна Карéнина, Anna Karénina) ye una novela del escritor rusu Lev Tolstói publicada per primer vegada en 1877. Empezara a apaecer como folletín na revista Russki Véstnik (El mensaxeru rusu), ente xineru de 1875 y abril de 1877,[1] pero la so publicación nun llegó a concluyise pola mor del desalcuerdu de Tolstói col so editor, Mijaíl Katkov, sobre'l final de la novela. Poro, la primer edición completa del testu apaeció en forma de llibru en 1877.

La novela ta considerada una de les obres cumes del realismu. Pa Tolstói, Anna Karénina foi'l so primera verdadera novela. L'apariencia física del personaxe que da nome a la obra paez tar inspirada en Maria Hartung (1832-1919), la primoxénita del poeta rusu Aleksandr Pushkin.[1] Poco dempués de conocela nuna cena, Tolstói empezó a lleer la prosa de Pushkin y tuvo un efímeru suañu con «un aristocráticu coldu desnudu», que probó ser el primer acercamientu al personaxe d'Anna.

Anque munchos críticos calificaron la obra nel momentu de la so publicación como un romance d'alta sociedá», Fiódor Dostoyevski declaró que yera una obra d'arte». Vladímir Nabókov secundó esta opinión, almirando sobremanera la maxa del estilu de Tolstói» y la figura del tren, que s'introduz yá nos primeros capítulos (los neños xugando con un tren de xuguete), desenvuelta en capítulos siguientes (la velea d'Anna) hasta llegar al maxestosu final.

  1. 1,0 1,1 Stenbock-Fermor, Elisabeth (n'inglés). The Architecture of Anna Karenina: A History of Its Writing, Structure and Message, páxs. 38, 42. John Benjamins Publishing, 1975. En Google Books. Consultáu'l 22 d'ochobre de 2017.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search